ရွင္မထီးတန္ေဆာင္းမွေဟာကိန္းမ်ား အေတာ္ထူးဆန္းၿပီး စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းလွပါတယ္
ဤစာကိုေရးရန္ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ ခ်ီတုံခ်တုံ ျဖစ္ခဲ့သည္။ အ႐ူးစာရင္း လူယုတ္မာစာရင္း ၾကပ္မျပည့္သူစာရင္း တစ္ဖက္ပိတ္စာရင္း သြင္းကာ အေလွာင္ခံရမည္ကိုလည္း ေကာင္းစြာသိထားပါသည္။ ဤစာကို ျမင္ေတြ႕ၾကားသိခဲ့ရသည့္ အတိုင္းသာ ေရးပါသည္ဟု က်ိန္ဝံ့ပါသည္
ဘာသာေရးယုံၾကည္သက္ဝင္ျခင္း ႏွင့္လည္း နည္းနည္းမွ်မသက္ဆိုင္ေၾကာင္း ဦးစြာေျပာလိုပါသည္။ ၂၀၁၆ တုန္းက ျဖစ္ပါသည္။ ထိုစဥ္က ကြၽန္ေတာ္သည္ ေငြေၾကးၾကပ္တည္း ရည္းစားႏွင့္ကြဲေနစဥ္ ႀကံရာမရျဖစ္ကာ ေ႐ႊတိဂုံဘုရား ညတိုင္းသြားေနခ်ိန္ျဖစ္ပါသည္။ဘာသာမဲ့ သိပၸံသမားမ်ားအေနျဖင့္ ၾကည့္ေသာ္
ကြၽန္ေတာ္မွာ ဒုကၡမ်ားခ်ိန္ ဘုရားရွိခိုးေသာ ဉာဏ္ပညာႏုံနဲ႔သူသာျဖစ္ခ်ိမ့္မည္။ ဉာဏ္ပညာႀကီးျမင့္သူ အဆင့္ျမင့္ ဗုဒၶဘာသာမ်ားအျမင္အရၾကည့္လွ်င္ ေလာကဓံကို ႀကံ့ႀကံ့မခံဘဲ သက္ရွိ ထင္ရွားမရွိေတာ့ေသာ ဘုရားကို အလကားေနအလကားဂ်ီတိုက္ပူဆာ ေနသူ ျဖစ္ခ်ိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္
မည္သူေတြမည္ကဲ့သို႔ ျမင္ျခင္း ဆိုသည့္ကိစၥထက္ စိတ္ဆင္းရဲေနခ်ိန္တြင္ ေ႐ႊတိဂုံဘုရားကို ဖူးျမင္ရလွ်င္ပင္ စိတ္ထဲ အနည္းငယ္သက္သာသျဖင့္ သြားျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း ဝန္ခံပါသည္။ အထက္ေဖာ္ျပပါ ဘာသာမဲ့မ်ားႏွင့္ ဉာဏ္ရည္ျမင့္ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ား
ႏွစ္ဘက္စလုံးက ဝိုင္းဆဲလွ်င္လည္း ေစာဒကတက္စရာမရွိ ငုံ႔ခံရမည္သာ ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း ေျပာလိုပါသည္။ မိုးတြင္းကာလႀကီးလည္း ျဖစ္ပါသည္။ ထုံးစံအတိုင္း ဘုရားရွိခိုး ပုတီးစိတ္ေမတၱာပို႔ အမွ်ေဝၿပီးခ်ိန္တြင္ မိုးသည္းထန္စြာ႐ြာေနပါသည္။
အခြိနျကား ည ရး၀၀ ကြောျခဲ့ပွီဖွဈသညျ။ ညဘကျလညျးဖွဈ မိုးလညျး မြားသဖွင့ျ ဘုရား ပေါျတှငျ လူအလှနျကြဲပါးနပေါသညျ။ရး၃၀ အထိ မိုးမတိတျသဖွင့ျ ဆကျမစောင့ျတော့ဘဲ ထီးဖှင့ျကာ တနျဆောငျးထဲမှ ထှကျလာပါသညျ။ တနငျ်ဂနှထေောင့ျအနီးတှငျ မိုးရထေဲ စိုရှှဲကာ ထီးမပါသော အဘိုးအိုတဈဦး တရှေ့ရှေ့သှားနသေညျကို တှေ့ရပါသညျ
ရင္ျပင္ေတာ္ရွိေက်ာက္ျပားမ်ားမွာ မိုးေရတို႔ျဖင့္ စို႐ႊဲေနရာ ေခ်ာ္လဲမည္စိုးသျဖင့္ အဘိုးအိုဆီသြားကာ ထီးမိုးၿပီးေဖးမေပးပါသည္။ အဘိုးအိုမွာ ႐ုပ္ရည္ အလြန္သန႔္ၿပီး ေဆြႀကီးမ်ိဳးႀကီးမွန္း သိသာသည္။ ဘယ္သြားခ်င္သလဲလိုက္ပို႔ေပးပါရေစဟုေျပာရာ ရွင္မထီးတန္ေဆာင္း သြားခ်င္သည္ဟု ေျပာသျဖင့္လိုက္ပို႔ခဲ့ပါသည္။
ရွင္မထီးတန္ေဆာင္း အေရာက္တြင္ မိုးပိုသည္းလာသျဖင့္ ခဏနားရပါသည္။ တန္ေဆာင္းထဲတြင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္သာရွိပါသည္။ ကြၽန္ေတာ့မွာစို႐ႊဲေနသေလာက္ အဘိုးအို၏ အဝတ္အစားမ်ားမွာ ႐ုတ္တရက္ႀကီး ေျခာက္ေသြ႕သြားသည္ကို ျမင္ရသည္ျဖစ္ရာ စိတ္ထဲ ေျခာက္ျခားမိလာပါသည္။
ႏွာေခါင္းတြင္လည္း အမည္မတပ္ ႏိုင္ေသာ အေမႊးနံ႔တစ္မ်ိဳးကို ရလာသည္ျဖစ္ရာ ကြၽန္ေတာ့မွာ အေၾကာက္လြန္ၿပီး နဖူးမွ ေခြၽးေစးမ်ားပါျပန္လာပါသည္။ အဘိုးအိုမွာ ကြၽန္ေတာ့္ကို ၾကည့္ကာဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္ၿပီး “ငါ့ႏွယ္ကြာ တစ္သက္နဲ႔တစ္ကိုယ္ ငါ့ကိုသရဲထင္ၿပီးေၾကာက္တာ မင္းပဲရွိတယ္။ သရဲ မဟုတ္ပါဘူးကြ။ လူစစ္စစ္ပါ။ဒီမွာ အရိပ္ထြက္ပါတယ္ကြ။
လူစစ္စစ္မွေဗဒင္ဆရာပါကြာ။ ကဲမိုးလည္းသည္းေနေတာ့မင္းေမးခ်င္ရာေမး။ ငါလည္းသိသေလာက္ျပန္ေျဖမယ္”ဟုဆိုပါသည္။ ကြန္ေတာ္လည္း အဘိုးအိုမွာလူျဖစ္သည္ ဆိုသည္ကို ဇေဝဇဝါႏွင့္ လက္ခံရေလသတည္း။ စိတ္ေပါက္ေပါက္ႏွင့္ “ကဲ ေမးမယ္အဘိုးရာ။ အေတာ္ပဲ။ ဒါေပမဲ့ မေမးခင္ လာဘ္အရင္တင္မယ္”ဟုဆိုကာ ငါးေထာင္တန္တစ္႐ြက္ကိုလက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္တ႐ိုတေသ ကမ္းေပးပါသည္။
အဘိုးအို “ေမးခြန္းငါးခု ေမးလို႔ရတယ္” ကြၽန္ေတာ္ “နံပါတ္တစ္ ကြၽန္ေတာ့္ အခ်စ္ေရးအေၾကာင္းေျပာပါ” အဘိုးအို “မင္းျပတ္သြားတဲ့ရည္းစားနဲ႔ေရစက္ကုန္သြားၿပီ။ ေနာက္ဆက္တြဲမေမးနဲ႔မေျဖဘူး။ မင္းရမဲ့ မိန္းမကသူမဟုတ္ဘူး။ ဒါပဲမွတ္ထား”ကြၽန္ေတာ္ “နံပါတ္ႏွစ္ ကြၽန္ေတာ္ စုထားတာေလးနဲ႔အိမ္ေဆာက္တာ အေႂကြး သိန္းႏွစ္ရာတင္ေနတယ္။
ေရနံေဈးက်လို႔ အလုပ္မရွိဘူးနားေနရတယ္။ ဒီဒုကၡကေန ဘယ္ေတာ့လြတ္မွာလဲ” အဘိုးအို “ေနာက္တစ္ပတ္ေလာက္ဆိုသီလဝါက ေရနံကုမၸဏီက မင္းကိုျပန္ဆက္သြယ္ၿပီး အလုပ္အပ္လိမ့္မယ္။ စားဖို႔ေသာက္ဖို႔ မပူရဘူး။ ၂၀၁၇ ႏွစ္လပိုင္းကုန္မွပင္လယ္ထဲက သဘာဝဓာတ္ေငြ႕တြင္းမွာမင္းကန္ထ႐ိုက္ျပန္ရမယ္။
အေႂကြးအားလုံးက ၂၀၁၇ သီတင္းကြၽတ္မွာ ေျပလည္ၿပီးစုမိမယ္။ ေနာက္ထပ္ ကန္ထ႐ိုက္အသစ္လည္းထပ္ရမယ္။ ဒါပဲ ထပ္မေမးနဲ႔”ကြၽန္ေတာ္ “နံပါတ္သုံး ကြၽန္ေတာ့္အေဖနဲ႔အေမရဲ႕က်န္းမာေရး” အဘိုးအို”မင္းအေမ လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္ေအာင္နာက်င္ကိုက္ခဲလိမ့္မယ္။ ၂၀၁၉ ေရာက္မွ သက္သာမယ္။ မင္းအေဖက ၂၀၁၈ ဝါဆိုမွာ ေလျဖတ္ၿပီး ညာတစ္ျခမ္းေသမယ္။
တနလၤာသားတိုင္းရင္းသမားေတာ္ေဆးနဲ႔ အရွင္းေပ်ာက္မယ္။ သီတင္းကြၽတ္ရင္ႏွလုံးေရာဂါျဖစ္လိမ့္မယ္။ အဲဒီ တနလၤာသားဆရာကိုပဲအပ္။ သူကုမွ ေပ်ာက္မွာ။ သူကမွတကယ့္မင္းတို႔မိသားစုကို ကယ္ဆယ္မဲ့ သမားေတာ္ပဲ။ သူ႔ကိုလိုက္ရွာ” ကြၽန္ေတာ္ “ေမးခြန္းနံပါတ္ေလး ျမန္မာျပည္ဟာဒီအစိုးရသက္တမ္း ငါးႏွစ္အတြင္းႀကီးပြားဖို႔ရွိလား” အဘိုးအို
“ျဖည္းျဖည္းခ်င္းပဲ တိုးတက္မယ္။ တခါတေလ တန႔္ေနသလိုေတာင္ရွိလိမ့္မယ္။ ၂၀၁၉ နဲ႔ ၂၀၂၀ ဟာျမန္မာျပည္နဲ႔ တစ္ကမာၻလုံး အတြက္သေရာႀကီးခိုင္းတဲ့ ကာလပဲ။ ၂၀၁၉ မိုးကာလမွာ အဆစ္အျမစ္ေတြ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ကိုက္ခဲတဲ့ကူးစက္ေရာဂါျဖစ္လိမ့္မယ္။ ဒါဟာေရွ႕ေျပးပဲ။
၂၀၁၉ ကုန္လို႔ ၂၀၂၀ စတာနဲ႔တစ္ကမာၻလုံး ေနရာအႏွံ႔ကူးစက္ျမန္ ကပ္တစ္ခုဆိုက္လိမ့္မယ္။ အေသအေပ်ာက္လည္းမ်ားၿပီးကုသေဆးေရာ ကာကြယ္ေဆးပါလြယ္လြယ္နဲ႔ရွာမေတြ႕ဘဲမ်က္စိလည္ေအာင္ျဖစ္လိမ့္မယ္။ ကမာၻနဲ႔ခ်ီကပ္ဆိုက္လို႔ ျမန္မာျပည္လည္းမေရွာင္ႏိုင္ပဲ စီးပြားေရးသိပ္ထိခိုက္မယ္” ကြၽန္ေတာ္ “နံပါတ္ငါး ေမးခြန္းပါ။
အဲ့ဒီေရာဂါကိုကုစရာေဆး မရွိဘူးလား။” အဘိုးအို”မေျဖသင့္တဲ့ ေမးခြန္းပဲ။ အေနာက္တိုင္းေဆးပညာကေတာ့ ေဆးေပၚဖို႔အခ်ိန္ၾကာလိမ့္မယ္။ တိုင္းရင္းသမားေတာ္ေတြကလည္း ဒါကို အပူနာလို႔ ေကာက္ခ်က္မွားခ်ၾကလိမ့္မယ္။ အပူနာ အေအးနာ အပူအေအးေရာေထြးနာသုံးမ်ိဳးအနက္ ဒါဟာ အေအးနာျဖစ္တယ္။ အေအးနာမွာမွ ဥတုယွဥ္ အေအးနာျဖစ္တယ္။
တိုင္းရင္းေဆးမွာ ေဒသနာနည္းအရၾကပ္ခိုးကို အေျခခံၿပီးေဖာ္ထားတဲ့ေဆးကို ကြမ္း႐ြက္ျပဳတ္ရည္က်က်မွာဆားအရသာေပၚ႐ုံခပ္ၿပီးေသာက္ေရာဂါျပင္းရင္ေတာင္ တစ္ပတ္ေက်ာ္ရင္ အရွင္းေပ်ာက္လိမ့္မယ္။ မျဖစ္ေစခ်င္ရင္ ဂ်င္းကို ထန္းလ်က္နဲ႔ျပဳတ္ေသာက္။ ဆင္ဆင္ျခင္ျခင္ေန။ ဒါေပမဲ့ မင္းဒီေဆးနည္းကို လူေတြကိုေျပာျပလိုက္တာနဲ႔မင္းကို တစ္ေလာကလုံးကဲ့ရဲ႕ၾကလိမ့္မယ္။ ပါးစပ္ပိတ္ထား
ဂႏၶမာဒနေတာင္မွာေနတဲ့ ေဆးဝိဇၨာေတြေဖာ္ေပးတဲ့ေဆးေတာင္ ဓာတ္ခြဲခန္းက ထြက္လာတာ မဟုတ္ခဲ့ရင္ ေျမာင္းထဲလႊင့္ပစ္ခံရမဲ့ သိပၸံကမာၻႀကီးမွာ မင္းလူ႐ူးမျဖစ္ေစနဲ႔။ ေမးခြန္းလည္း ငါးခု ျပည့္ၿပီ။ အဘိုးလည္းေျပာစရာကုန္ၿပီ” ကြၽန္ေတာ္ “အဘိုး ယၾတာေလးမစအုံးေလ” အဘိုးအို (ဟားတိုက္ရယ္လ်က္) “လူလည္ေလး ယၾတာေပးမယ္။
ေရာ့မင္းေပးခဲ့တဲ့ ငါးေထာင္တန္ ျပန္ယူသြား။ ေဆာင္ထား။ သီတင္းကြၽတ္ရင္ ႀကိဳက္တဲ့ဘုရားေစတီမွာ လႉလိုက္။ တစ္ လင္ရွိမယား မျပစ္မွားဘဲ ဒုသနေသာကိုေရွာင္။ ႏွစ္ အရက္ေသစာမေသာက္စားနဲ႔။ သုံး အမဲသားနဲ႔ကြၽဲသား ႏွစ္မ်ိဳးေရွာင္။ ရယ္ရတဲ့ ကေလး။ ေတာင္းလို႔ရတာအမ်ားႀကီးရွိရက္နဲ႔ ယၾတာေလးပဲေတာင္းတယ္။
ေ႐ႊတိဂုံဘုရားေပၚမွာေတာင္ သရဲေျခာက္တယ္လို႔ ထင္တဲ့လူမိုက္ေလး” ကြၽန္ေတာ္ “အဘိုးနာမည္နဲ႔လိပ္စာေလး” အဘိုးအို”ေမးခြန္းငါးခု ျပည့္ၿပီေလ။မေျဖေတာ့ဘူး။ မသိခ်င္နဲ႔ေတာ့။ ကဲ အဘိုးပုတီးစိတ္မယ္ ျပန္ေတာ့” ကြၽန္ေတာ္ အဘိုးအိုကို ကန္ေတာ့ကာႏႈတ္ဆက္သည္။ ရွင္မထီးတန္ေဆာင္းဝတြင္ ထီးဖြင့္ၿပီးျပန္လွည့္ၾကည့္ေသာ္ အဘိုးအိုမွာမရွိေတာ့။ ျပန္ဝင္ၿပီးလိုက္ရွာသည္။
တန္ေဆာင္းတစ္ခုလုံးတြင္ အရိပ္ပင္မေတြ႕။အေမႊးနံ႔ကား သင္းပ်ံ႕ပ်ံ႕ ကြၽန္ေတာ္ေတြ႕ခဲ့သည္မွာ လူေလာ နတ္ေလာ သိုက္ကေလာ ဝိဇၨာဓိုရ္ေလာယေန႔အထိမသိ။ မေကာင္းဆိုးဝါးေတာ့မျဖစ္တန္ရာ။ ေနာက္တစ္ပတ္ၾကာေသာ္ PUMA Energy မွ Single Line Diagram မ်ား ဆြဲရန္အလုပ္ရသည္။ ၂၀၁၇ မတ္လဆန္းတြင္ TOTAL ၏ရတနာ ကမ္းလြန္တြင္ အလုပ္ကန္ထ႐ိုက္တစ္ခု ရခဲ့သည္။
ေအာက္တိုဘာ လဆန္းတြင္ ရွိသမွ်အေႂကြးအားလုံး ေၾကခဲ့သည္။ Offshore Platform မ်ားကို 3D ပုံဆြဲေပးရန္ ကန္ထ႐ိုက္ထပ္ရေခ်ရာအလြန္ ဝမ္းသာလွသည္။ အေမကို ေဆးကုေပးေနေသာသမားေတာ္မွာ နာမည္အရ ဗုဒၶဟူးနာမ္ျဖစ္သည္။ ဆရာႏွင့္ စကားစပ္မိရာ ဆရာမွနာမည္ေပးမွားလွ်င္ အက်ိဳးေပးနည္းတတ္ေၾကာင္း။ သူ႔မွာ တနလၤာသား ျဖစ္ရက္ႏွင့္ သူေမြးဖြားခ်ိန္တြင္႐ြာ၌
ဇာတ္လာကေသာ ဇာတ္မင္းသားအမည္ကို အလြယ္မွည့္လိုက္ရာနာမည္ႏွင့္ေမြးေန႔လြဲေၾကာင္းေျပာျပမွ ဆရာမွာ တနလၤာသားမွန္းသိရေခ်ရာ အလြန္ဝမ္းသာလွသည္။ 2018 ဇြန္လ ပထမဝါဆိုလျပည့္ အဖိတ္ေန႔ညတြင္ အေဖေလျဖတ္ရာ ကိုယ္တစ္ျခမ္းေသသြားသည္။ စကားမေျပာႏိုင္ ပါး႐ြဲ႕သြားသည္။ အခ်ိန္ကား ညသန္းေခါင္ေက်ာ္တစ္နာရီ။ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ။
လက္ထဲတြင္ ဆရာေဖာ္စပ္ထားေသာေသြးက်ေဆးရွိသည္။ “ဒီေဆးက ပုံမွန္ေလးျပားေသာက္ရတယ္ကြ။ ေလျဖတ္ရင္ အျမန္ဆုံး ဆယ့္ႏွစ္ျပားအထိတိုက္ ပကတိ ျပန္ေကာင္းတယ္” ဟူေသာစကား ျပန္သတိရလ်က္ေျခာက္ျပား တိုက္ခ်လိုက္သည္။ ဘယ္ Taxi သမားဖုန္းမွ် ဆက္မရသျဖင့္ေသာကေပြခ်ိန္တြင္ အေဖမွ “ဟ ငါျပန္ေကာင္းသြားၿပီ” ဆိုလ်က္လမ္းထေလွ်ာက္ျပရာ ဝမ္းသာသည္မွာဆိုဖြယ္ရာမရွိ။
ေဆးေသာက္အၿပီးဆယ္မိနစ္အတြင္း ေလျဖတ္ညာျခမ္းေသရာမွ ျပန္ေကာင္းသည္မွာ ယုံစရာမရွိ။ သီတင္းကြၽတ္တြင္ အေဖမွာ ႏွလုံးေရာဂါထျဖစ္သည္။ 2016 မွ ေဟာကိန္းမ်ားကား မွန္ေနၿပီတည္း။ တနလၤာသား ဆရာကိုပင္ ယုံၾကည္စြာအပ္ႏွံရာ သုံးလေက်ာ္တြင္ သက္သာေပ်ာက္ကင္းေလသတည္း။ ၂၀၁၉ သို႔ေရာက္လာသည္။ မိုးရာသီတြင္ဆင္တုပ္ေကြး ျဖစ္ေလေသာ္ လြန္စြာဒုကၡမ်ားၾကေလသည္။
အဖ်ားေပ်ာက္လွ်င္ေသာ္မွ ရက္သတၱပတ္ႏွင့္ခ်ီ အခ်ိဳ႕မွာ လႏွင့္ခ်ီေအာင္ အဆစ္အျမစ္မ်ားကိုက္ၾကရာ ေထာ့နဲ႔ေထာ့နဲ႔ႏွင့္အလြန္ဆိုးလွသည္။ တစ္ည ေက်ာင္းတက္ရင္းမွ ေက်ာ႐ိုးထဲ စိမ့္ၿပီးခ်မ္းကာ အဆစ္အျမစ္မ်ာမွတူျဖင့္ထုထားသလို ကိုက္ခဲလာေခ်ရာငါေတာ့ ဆင္နင္းခံရပဟ ဟု ခ်က္ခ်င္းရိပ္မိသည္ ။ ေက်ာင္းမွအျပန္ ဆရာ့ဆီေျပးေခ်ရာဆရာမွ “ကြမ္း႐ြက္ကို ေလးညႇင္းနဲ႔ခပ္က်က်ျပဳတ္ထားတဲ့ အရည္ပူ႔ပူေလးနဲ႔
ငန္းနက္ေဆး မန္က်ည္းေစ့သုံးေစ့ကို တစ္ေန႔သုံးခါေသာက္ႏွစ္ရက္ဆိုေပ်ာက္ၿပီ” ဟုဆိုကာေဆးေပးသည္။ ဆရာေျပာသည့္အတိုင္း ေဆးေျခာက္ခါေသာက္အၿပီး အရွင္းေပ်ာက္သည္။ ငန္းနက္ေဆးအရသာမွာ ျပာမ်ားကိုလ်က္ေနရသကဲ့သို႔ရွိသည္။ ေနေကာင္းသြားမွ “ဆရာ ငန္းနက္ေဆးက ျပာေတြကို မ်ိဳခ်ေနရသလိုႀကီးဘာေတြနဲ႔ ေဖာ္ထားတာတုန္း” ဟုေမးမိရာ “ပဲေလွာ္ဖိုက ၾကပ္ခိုးကိုအေျခခံၿပီးေဖာ္တာေလကြာ။
ၾကပ္ခိုးကကူးစက္ပိုးေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ အဖ်ားေရာဂါနဲ႔ေနာက္ဆက္တြဲ အဆုတ္နဲ႔ႏွလုံးကိုထိခိုက္တာေတြကို ကုတဲ့ေနရာမွာဝိဇၨာကိုးကြ”ဆရာ ဒါဆို တုပ္ေကြးမိရင္ ၾကပ္ခိုးစားလို႔ေပ်ာက္သလား”ေအး အသက္ပဲ ေပ်ာက္လိမ့္မယ္။ ေဆးေဖာ္တဲ့အခါမွာ သုံးရတဲ့အမယ္တိုင္းမွာ ေဒါသရွိတယ္။ အဲ့ဒီေဒါသကို အဂၤလိပ္လို Side Effect ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးလို႔ေခၚတယ္။ေဆးေဖၚတဲ့အခါ ေဆးဟာ
အဆိပ္မျဖစ္ရေအာင္ ေဒါသကို သတ္ရတယ္။ ေဒါသသတ္တာကို ကြၽမ္းက်င္မွသာေဆးဆိုတာ ဥပါဒ္ကင္းတယ္။ ဗိဇပ္႐ြက္ေတြ ေလာက္ေသ႐ြက္ေတြၾကားဖူးနားဝနဲ႔ျပဳတ္ေသာက္တာဟာလည္း သိပ္အႏၲရာယ္မ်ားတယ္။ ေဒါသမသတ္ထားေတာ့ ဆိုးက်ိဳးရွိတယ္။ လြန္ရင္အဆိပ္ျဖစ္တာခ်ည္းပဲ။ တစ္ခါ ကာလ ေဒသ ပေယာဂ အားလုံးကို ႏႈိင္းခ်ိန္ၿပီး တြက္ဆရျပန္တယ္။
မခ်ိန္ဆတတ္ရင္ လ်က္ဆားမွားေပးေတာင္ ေသၿပီး လူသတ္သလို ျဖစ္တတ္တယ္ ဆိုတာမွတ္ထား။ ဒါေၾကာင့္ ငါကလူနာကို ကိုယ္ေတြ႕မစစ္ၾကည့္ဘဲေဆးတစ္မႈန္ေတာင္ မေပးခ်င္တာ။ ေဆးလာဝယ္တိုင္း လူနာမပါဘဲေရာင္းရရင္ ငါတို႔တိုင္းရင္းေဆးဆရာဆိုတာ လမ္းေဘးက စပ္ေဆးေရာင္းသမားနဲ႔ ဘာမ်ားထူးေတာ့မွာလဲကြ”ဟု ဆုံးမေခ်ရာ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔ထင္ရာျပဳတ္ေသာက္ေသာအေလ့ကိုအလြန္တုန္လႈပ္မိေလသည္။ ၂၀၁၉
ဒီဇင္ဘာတြင္ ဝူဟန္ၿမိဳ႕ကပ္ဆိုက္သည္။ ဇန္နဝါရီတြင္ဆရာမွ “မင္းတို႔ ဂ်င္းပါးပါးေလးကိုႏွစ္ရွပ္ ဝတဲ့လူဆို သုံးရွပ္ လွီးဂ်င္းနဲ႔မုန႔္လုပ္ထန္းလ်က္အနီခဲတစ္ခဲကို ဖန္ခြက္ထဲထည့္ ေရေႏြးပြက္ပြက္ဆူေလာင္းထည့္ ၿပီးအုပ္ထား။ထန္းလ်က္ေပ်ာ္ရင္ လွ်ာအပူ မေလာင္ေလာက္ေတာ့တဲ့ အပူခ်ိန္ေလးမွာေသာက္ခ်လိုက္။ မနက္ေစာေစာ ႏိုးတာနဲ႔ေသာက္။ ေဆးဆိုတာ သူ႔အခ်ိန္နဲ႔သူ ေသာက္မွစြမ္းတာမ်ိဳး။
ဒါကအေကာင္းဆုံး ကာကြယ္ေဆးပဲ။” ဟု သတိေပးရာရွင္မထီးတန္ေဆာင္းမွ ေဟာကိန္းကိုသတိရလ်က္မင္သက္မိေလသည္။ “ဆရာ ေရာဂါျဖစ္ရင္ေကာ ဘယ္လိုကုမလဲ။” ဟု ေမးရာ ဆရာကရယ္လ်က္ “ေဒသနာနည္းအရ ေတြးဆရင္လြယ္လြယ္ေလးပဲကြာေဆးခ်က္က။ ေတာင္သာသမားတိုင္းလက္ထဲရွိတဲ့ေဆးပါပဲ။ ငန္းနက္ေဆးေပါ့ကြ။
႐ုတ္တရက္ဆုံးျဖတ္ရင္ အပူနာလို႔ထင္ေအာင္ ကပ္ေရာဂါျဖစ္ေစတဲ့လမိုင္းေတြက မ်က္စိလွည့္ထားတယ္။ စျဖစ္တဲ့ဥတုကို ၾကည့္ရင္ အေအးကဲတဲ့ေဆာင္းရာသီ။ ျမစ္ဖ်ားခံတဲ့ေဒသကိုၾကည့္ အေအးပိုင္းေဒသ။ ဒါမင္းတို႔နားလည္ေအာင္ လူၿပိန္းနည္းနဲ႔ေျပာတာ။ ဥတုယွဥ္ အေအးနာ။ အဆုတ္နဲ႔ ႏွလုံးကို ထိခိုက္ၿပီး ေသေစတယ္။ ငါဆိုရင္ငန္းနက္ေဆး နဲ႔ သုံးမယ္။ ကြမ္း႐ြက္ကို ဆားအရသာေပၚ႐ုံထည့္ ခပ္က်က်ျပဳတ္တာနဲ႔ေသာက္ရင္ ေပ်ာက္ၿပီ။
မွန္းေျပာတာေလ။ ငါမွလူနာ မေတြ႕ဖူးဘဲ။ ငါတို႔ျမန္မာသမားေတာ္ေတြဆီဒီေရာဂါသည္ တစ္ေယာက္မွ မလာဘူး။စိတ္ခ် လက္ခံကုရင္ အစိုးရမင္းမ်ားက ေထာင္ခ်လိမ့္မယ္။ ဒီေတာ့တိုင္းရင္းေဆးနဲ႔ ကုခြင့္မရွိဘူး။ ငါမွမဟုတ္ ဂႏၶမာဒနေတာင္မွာေနတဲ့ ေဆးဝိဇၨာေတြ ဆင္းကုလည္း ကုခြင့္မရွိဘဲ ကုတယ္ဆိုၿပီးအဖမ္းခံရမွာပဲ။ ကံေတြေပါ့ကြာ ” ဟု ရယ္လ်က္ေျပာေခ်ရာ ရွင္မထီးတန္ေဆာင္းမွ အဖိုးအိုကိုသာျပန္ျမင္ေယာင္မိကာၾကက္သီးထမိေလသတည္း။ ကြၽန္ေတာ္ကား ငန္းနက္ေဆး
နှဈဘူးကိုဆောငျလကြျ ခွံတှငျ ကှမျးရှကျမြားကိုရလေောငျးလကြျ မနကျတိုငျးဂငြျးပွုတျရညျ သောကျကာ ခွံပွငျမထှကျဘဲ နေ့ရကျမြားကို ဖွတျသနျးနရေလသေတညျး။ ကိုဗစ် လှနျသောျ မညျသူနှင့ျပွနျအတှေ့ခငြျဆုံးနညျးဟု မေးလြှငျ၂၀၁၆ ဇှနျလ မိုးလကွေီးသောညတှငျရှှတေိဂုံဘုရား တနငျ်ဂနှထေောင့ျတှငျဆုံဆညျးခဲ့ပွီး ရှငျမထီးတနျဆောငျးတှငျစကားပွောခှင့ျရခဲ့သော အဖိုးနှင့ျပွနျဆုံခငြျပါသညျဟုသာ။
ႀကဳံသိၾကားေတြ႕သမွ်က ဒါအကုန္ပဲ။ ကဲ ဝိုင္းဆဲလို႔ရၿပီ။ ဘာမွမေမးနဲ႔။ ဘာမွမေျဖဘူး။ဘာမွလည္းမသိဘူး။ မွတ္ခ်က္။ ဂ်င္းထန္းလ်က္ျပဳတ္ရည္သည္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္မ်ားႏွင့္လုံးဝလုံးဝမတည့္ပါ။
ခရက္ဒစ္ Min Aung Khant Zaw
